رفاه یا بهزیستی (به انگلیسی: Welfare )، تأمین یک سطح حداقلی از نیکبود (تندرستی) و حمایت اجتماعی برای همهٔ شهروندان یک کشور است. در بیشترکشورهای توسعهیافته، علاوه بر سازمانهای خیریه، گروههای اجتماعی غیررسمی، گروههای مذهبی، و سازمانهای دولتی، رفاه عمدتاً توسط دولت تأمین میشود. رفاه ممکن است مستقیماً توسط دولتها یا بنگاههای آنان، توسط سازمانهای خصوصی، یا توسط ترکیبی از آنها تأمین شود. اصطلاح دولت رفاهی بمنظور توصیف دولتی که در آن اکثر خدمات رفاهی توسط حکومت ارائه میشود استفاده میشود. تأمین اجتماعی یک سیستم همگانی از بیمههای اجباری است. بیمه اجتماعی از بیمههای بازنشستگی، بیمههای دولتی درمانی، بیمههای بیکاری و بیمه حوادث و تصادفها تشکیل میشود. دولتها تأمین اجتماعی را به این دلیل فراهم میکنند که بازارها در بیمه کردن بسیاری از ریسکهای&nb ...